– Co to za narzeczona, która się panem w ogóle nie interesuje? – klientka próbuje uwieść Pawła, ten jednak pozostaje obojętny na jej względy. – To tylko chwila zapomnienia – nie daje za wygraną i nie chce... wypuścić mecenasa z domu!
Jak przekazać znajomym informację o dziecku? Sylwia z Pawłem doświadczenia nie mają, ale instynkt podpowiada, że trzeba to zrobić otwarcie. A może... sami zauważą?
Marta i Krzysztof przeżywają wizytę mamy Krzyśka. Amatorka śpiewu i tańca oraz ponad miarę hałaśliwa osoba, daje się im mocno we znaki. Dlatego Krzysiek skrupulatnie odlicza dni do końca tej wizyty...
Niech to zdjęcie nikogo nie zmyli. Krzysiek nie wznosi właśnie toastu za zdrowie mamusi. Co więcej, aż do tego momentu nie wie, że mamusia stoi z walizkami pod drzwiami. Co będzie, kiedy się dowie?
Rozmowa kierowcy autobusu z pasażerem nie zawsze należy do łatwych. A na dodatek wszystko zależy od tego, czyje ego jest większe. Na szczęście Krzysiek wie, jak kulturalnie zwrócić uwagę i nie zawaha się świecić przykładem.
Konstanty trafia na Żelazną, a tu wszyscy jak jedna wielka rodzina. Tak przynajmniej zapewniał mecenas Kaszuba. Młody stażysta trafia tu z własnymi problemami, a potem problemów jeszcze przybywa. Żelazna ma przecież wyjątkowych mieszkańców.
– Czy ona kogoś ma? – Patryk podpytuje Kostka o Karolinę. – Sylwia mi powiedziała, że wy się tak kłócicie jakbyście parą byli. Dla mnie to niemożliwe. Ty jesteś wielki facet, ona jest filigranowa dziewczyna, no to rzut oka wystarczy, że to, no, nie pasuje...
Krzysiek dzielnie zatrzymuje furgonetkę, gdyż ma podejrzenie, że jej kierowca jest pijany. – Po pijaku za kółko?! I dla żartów sobie jedziesz zygzakiem ulicą?! Chuchnij! – mówi po niego po zatrzymaniu. Sprawa nagle przybiera jednak nieoczekiwany obrót...
Sylwia i Kostek dostają zlecenie od poważnego biznesmena. Sprawa jest bardzo poufna i dotyczy niani, która prześladuje przedsiębiorcę...
Andreas rozbił motocykl Radeckiego. Marta robi wszystko, aby mecenas się o tym nie dowiedział. Trwają poszukiwania identycznego egzemplarza, ale póki co... – To ja mam nie mówić nic? Do wiosny? – Sylwia jest załamana.